حكايت مردمى كه به عزادارى امام حسين و اربعين اعتقاد دارن و همزمان از آخوندها و جنايت هاشون بيزارن و از وضعيت اسفناك حقوق بشر كشور گلايه مى كنن شبيه حكايت اون الاغىِ كه هر روز دعا مى كرد تا صاحبش بميره تا از دستش راحت بشه، صاحبش كه از قضيه با خبر ميشه بهش ميگه وقتى من بميرم شخص ديگرى تو رو ميخره و او هم سوار تو خواهد شد. پس بهتره كه دعا كنى تا خدا به تو عقلى بده تا از خريتت رها بشى!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر